Όμως ενώ η αγάπη έχει κεντρικό ρόλο στην ζωή μας κανείς δεν μας μαθαίνει τις δεξιότητες των σχέσεων και συχνά πληγώνουμε και δεν σεβόμαστε αυτούς που αγαπάμε. Για να μπορούν να είναι ουσιαστικές και λειτουργικές οι σχέσεις μας, ειδικά οι ρομαντικές, χρειάζεται να μην παραβλέπουμε κάποια σημάδια.

Είναι φυσικό όταν αρχίζει μία σχέση να θέλουμε να είμαστε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται με το ταίρι μας . Όμως ας δώσουμε σημασία στον ρυθμό που εξελίσσεται η σχέση. Μήπως ειπώθηκε το «σε αγαπώ» πολύ νωρίς σύμφωνα με τους δικούς μας χρόνους, μήπως διαπιστώνουμε βομβαρδισμό μηνυμάτων και τηλεφωνημάτων σε ώρες που είμαστε απασχολημένοι με την απαίτηση να απαντιούνται άμεσα ; Ναι, η ζήλια είναι ένα στοιχείο που υπάρχει σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, όμως η υπερβολική ζήλια; Όταν θέλει να ξέρει που και με

ποιον/α βρίσκεσαι συνεχώς και σε παρακολουθεί online ή ζωντανά; Η υπερβολική ζήλια φέρνει κτητικότητα και έλλειψη εμπιστοσύνης, ίσως και αισθήματα απειλής. Σίγουρα η αγάπη δεν δίνει αυτήν την αίσθηση.

Η οικογένεια και οι φίλοι μας είναι το δίχτυ ασφαλείας μας. Αν βλέπουμε ότι προσπαθούν να μας απομακρύνουν από αυτούς, ρίχνοντας σπόρους αμφιβολίας για ότι υπήρχε στην προηγούμενη ζωή μας, ο στόχος είναι να απομονωθούμε ώστε να είμαστε ευάλωτοι και εξαρτημένοι. Η αγάπη απαιτεί ανεξαρτησία , δύο ανθρώπους που θέλουν να περνούν τον χρόνο τους μαζί αλλά έχουν χρόνο και για τους ανθρώπους και τις δραστηριότητες που έκαναν και πριν.

Τα λόγια, όταν χρησιμοποιούνται ως όπλο υποτίμησης, με κακοπροαίρετα αστεία ή ιστορίες σε βάρος μας. Ο/η σύντροφος μας πρέπει να μας υποστηρίζει, οι λέξεις να μας ανεβάζουν και όχι να μας καταρρακώνουν. Να μας κάνουν να αισθανόμαστε αυτοπεποίθηση και ότι τα μυστικά μας είναι προστατευμένα. Επιπλέον, οι συχνοί χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις, οι εντάσεις, τα δράματα και οι καυγάδες με σχόλια που πληγώνουν, με επακόλουθο τις συγνώμες και τις εκ νέου δεσμεύσεις δημιουργούν ανασφάλεια.

Όσα περισσότερα από τα παραπάνω σημάδια βλέπουμε σε μια σχέση τόσο πιο προβληματική και ίσως επικίνδυνη μπορεί να είναι. Και αν το ένστικτο μας , μας λέει να φύγουμε, αν υπάρχει ο φόβος ότι η σχέση κατευθύνεται προς την βία χρειάζεται να συμβουλευτούμε ειδικούς για να μας καθοδηγήσουν πως θα φύγουμε με ασφάλεια.

Το πως θέλουμε να μας φέρονται θα πρέπει να είναι το όριο που βάζουμε για κάθε σχέση και χρειάζεται να βρίσκουμε την δύναμη να μιλάμε όταν αυτό το όριο δεν γίνεται σεβαστό. Η αγάπη είναι ένστικτο και συναίσθημα, η ικανότητα όμως να αγαπάμε καλύτερα είναι μια δεξιότητα που μπορούμε να αποκτήσουμε και να βελτιώσουμε