“Αν χάνεις την πίστη σου στην ανθρώπινη φύση, βγες έξω και παρακολούθησε έναν μαραθώνιο”.

Το 1928 στους Ολυμπιακούς αγώνες, ψευδείς αναφορές ότι οι γυναίκες δρομείς καταρρέουν στα 800 μέτρα αναγκάζουν τη ΔΟΕ να απαγορεύσει στις γυναίκες να τρέχουν περισσότερο από 200μ. Η απαγόρευση αυτή θα αρθεί στους Ολυμπιακούς του 1960.

Το 1967 η γεννημένη στη Γερμανία Αμερικανίδα Katrin Switzer θα δηλώσει συμμετοχή στο μαραθώνιο της Βοστώνης όπου συμμετείχαν μόνο άντρες, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι δεν υπήρχε κανόνας που να απαγορεύει τη συμμετοχή των γυναικών, έγραψε K.Switzer και πήρε το θρυλικό 261 που αποτελεί μέχρι σήμερα σύμβολο στις γυναίκες δρομείς.

Στη διάρκεια του αγώνα, της επιτέθηκε ένας άντρας, μέλος της οργανωτικής επιτροπής, βίαια προσπαθώντας να την βγάλει από την πορεία της, μια κίνηση που κατέγραψαν τα μέσα της εποχής. Οι άντρες συναθλητές της θα την υποστηρίξουν και η Kathrine Switzer θα τερματίσει τον αγώνα.

«Το να εγκαταλείψω την κούρσα δεν αποτελούσε επιλογή για μένα. Ήξερα πως αν το έκανα θα πίστευαν ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να τρέξουν μεγάλες αποστάσεις. Δεν άφησα τον φόβο να με σταματήσει»

Στα 70 της χρόνια θα ξανατρέξει στον μαραθώνιο της Βοστώνης με χρόνο 4 ώρες 44 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα, φορώντας το νούμερο 261 στο στήθος της.

Αυτό που συνέβη στους δρόμους της Βοστώνης το 1967 άλλαξε τη ζωή πολλών γυναικών. Έκτοτε η Kathrine Switzer δημιούργησε οργανώσεις γυναικών και σωματεία που προωθούν τη συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό .

Το νούμερο 261 στο μαραθώνιο της Βοστώνης έχει αποσυρθεί προς τιμήν της.